کد مطلب:29802 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:191
ابن ابی الحدید در توضیح این كلام، گفته است كه: این خبر به خاطر شهرت و كثرت نقل، نزدیك به تواتر است و این، از معجزه های امام علی علیه السلام و اَخبار تفصیلی او از امور غیبی است. خبرها دو گونه اند:بخشی، اخبار كلّی اند كه اعجازی در آنها نیست؛ مثل آن كه كسی به یاران خود بگوید:«فردا، شما بر گروهی كه با آن رو به رو می شوید، پیروز خواهید شد». اگر پیروزی به دست آمد، آن را پیش یارانش حجّت و معجزه قلمداد می كند و اگر پیروز نشوند، می گوید:«نیّت های شما تغییر كرد و در سخن من تردید كردید و خداوند، یاری اش را از شما گرفت» و نظیر این سخن ها؛ چون متداول است كه پادشاهان و حاكمان به یارانشان وعده یاری و پیروزی می دهند و وسوسه حكومت را در ذهنشان می اندازند. این گونه وعده ها، خبر دادن از غیب - كه متضمّن معجزه است - نیستند. بخش دیگر، خبرهای تفصیلی از غیب اند؛ نظیر همین خبر كه علی علیه السلام در آن، در مورد یاران خودش و نیز در مورد خوارج، تعداد معیّنی را ذكر می كند و پس از جنگ هم، بدون كم و زیاد، همان، تحقّق می یابد. [ در این گونه خبرها] احتمال گول زدن، وجود ندارد. این، یك كار خدایی است كه او (علی علیه السلام) به وسیله رسول خدا از آن، آگاه شده است و رسول خدا نیز از سوی خدا از آن، آگاهی یافته است، و توان بشری از فهم این امور، ناتوان است. علی علیه السلام از این قبیل امور، چیزهایی داشت كه دیگران نداشتند.[2]. ر. ك:ص 412 (خبر دادنِ امام از رویدادهای آینده جنگ) و ص 439 (خبر دادنِ امام از ادامه یافتن راه خوارج در تاریخ).
5847. امام علی علیه السلام - هنگامی كه تصمیم به جنگ با خوارج گرفت -:«كشتنگاه آنان، این سوی نَطفه (آب) است. به خدا سوگند كه ده نفر [ نیز ]از آنان باقی نخواهد ماند و از شما، ده نفر [ هم] كشته نخواهند شد».[1].